ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
.
آمده بود تا سجاده ای بگستراند به گستره کربلا، وضویی سازد از خون و نمازی بخواند به عظمت عاشورا و اینک این حسین(ع) است که زیر باران تیرها نماز وصل را قامت بسته است.
بومی سیاه، قلمی سرخ، نقاشی زبر دست و نقشی خون رنگ، قلم بر بوم می لغزد و نگارینه ای از منحنی ها و شکسته ها از قدهای خمیده و شمشیرهای شکسته را نقش می کند. نقش سرخ شهامت بر بوم کربلا شکل می گیرد و در نگارخانه هستی به نمایش در می آید و زمین و آسمان بر نقش و نقاش سلام می دهند.